- ukończ|yć
- pf vt książk.
1. (doprowadzić do końca) to finish [remont, pracę]; to complete [dzieło, dom, podróż, wyścig] ⇒ kończyć
2. Szkol., Uniw. to graduate from [uniwersytet, kolegium, fakultet]; to finish, to graduate from US [szkołę średnią, zawodówkę]; to leave [szkołę]; to complete [kurs, studia]; to graduate in [prawo, medycynę]
- ukończył Yale z wyróżnieniem he graduated summa cum laude from Yale- ukończył germanistykę he graduated in German studies- zaczęła pracować jeszcze przed ukończeniem szkoły she began to work even before leaving school- ukończył uniwersytet he graduated from college/university- ma ukończony uniwersytet s/he is a university graduate ⇒ kończyć3. (osiągnąć) ukończyła czterdzieści lat she is forty years of age ⇒ kończyć
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.